POLDER VAN HET LAND VAN WAAS

Contactpersoon

Katleen Vinck


Adres

Verheyenplein 11a, 9130 Verrebroek


Telefoon

03/773.25.26


Mail

info@polderlandvanwaas.be


Website

www.polderlandvanwaas.be


Dijkstraat Meerdonk
Dijkstraat Meerdonk
luchtfoto
luchtfoto
Grote Geule Kieldrecht
Grote Geule Kieldrecht
Pompgemaal Stenegoot
Pompgemaal Stenegoot
het pompgemaal Stenegoot pompt het water afkomstig van ±7.000ha over in de Hoge Watergang
Grote Geule te Kieldrecht
Grote Geule te Kieldrecht

Werking

Het veldwerk van de polder wordt door vier arbeiders gedaan. De Polder van het Land van Waas beschikt hiervoor over verscheidene machines zoals een bandenkraan, tractor, klein gereedschap,… De taken van deze arbeiders zijn o.a. onderhoudswerken aan de waterlopen zoals reitwerken (=maaien), slibruimingswerken, oeververstevigingswerken,… Verder moeten er wegen hersteld worden, bermen gemaaid,… De Polder van het Land van Waas besteedt ook veel werk uit omdat er dikwijls specifieke vakkennis nodig is zoals bij het opmetsen van duikers, brugjes leggen,…

De vier arbeiders zijn ook sluis- of dijkwachter. Dit wil zeggen dat ze instaan voor de bediening van de pompgemalen, stuwen en sluizen.

Voor het administratieve werk wordt de ontvanger-griffier op kantoor bijgestaan door een deeltijds bediende.

Het ganse poldergebied kampt met een groot probleem van zwerfvuil en sluikstorten. Er wordt gevreesd dat het probleem van het sluikstorten nog zal toenemen, de tendens dwingt helaas tot die conclusie. Als een stort aangetroffen wordt, wordt dit direct doorgegeven aan de politie. De Polder Land van Waas werkt samen met de gemeenten om hierin streng op te treden.


HISTORIEK


Voor het jaar 1000 waren de polders open vlaktes met smalle geulen en kreken die dagelijks onder water liepen door de getijdewerking van de zee of zogenaamde schorrevlaktes. Door de stijgende bevolking in de zuidelijke zandstreek weken boeren met hun schapenkuddes uit naar de schorrevlaktes. Zo zijn de eerste polderwegen ontstaan. De eerste beschermingen tegen het zeewater waren hooggelegen plaatsen opzoeken en zelf heuvels (=terpen) maken. Op de terpen zijn de meeste hedendaagse polderdorpen ontstaan.

De eerste indijkingen situeren zich in de 2de helft van de 10e eeuw. Deze 'defensieve' dijken dienden om het land van de boer te beschermen tegen de zee of rivier. Later is men gestart met 'offensieve' dijken op te werpen. Door de indijkingen kon gebied gewonnen worden op de zee. Afwatering werd een belangrijk punt in de ingedijkte gebieden die dikwijls onder zeeniveau lagen. Toen de mensen dat begonnen in te zien, zijn de eerste polder- en wateringbesturen ontstaan. Vanaf de Middeleeuwen waren er geschreven regels, dijkgraven en gezworenen die instonden voor het dagelijks waterbeleid. De indijking van gebieden bleef ondertussen verder gaan op voorwaarde dat er genoeg slib was afgezet. Ook in gebieden buiden de 'polderzone' was er nood aan een waterbeleid, omdat zij door de indijkingen steeds verder van de zee of rivier kwamen te liggen. Hiervoor werden de wateringen opgericht. Samenwerking tussen de verschillende besturen werd steeds belangrijker op gebied van waterbeleid.

Vandaag is een polderbestuur nog steeds verantwoordelijk voor het waterbeleid, maar ook voor het beheer van polderwegen, polderbermen, ... Het is een autonoom bestuur dat, onder toezicht van de Provincie en het Vlaams Gewest, binnen de grenzen van zijn ambtsgebied werkt.


In 1260 was er de inpoldering van Saeftinghepolder door de monniken van de Cisterciënzerabdij Ter Duinen. Deze polder omvatte het Verdronken Land van Saeftinghe en de huidige polders op grondgebied van Kieldrecht, Verrebroek, Meerdonk, Doel en Kallo. Dit zijn polders als Kieldrechtpolder, Oud Arenbergpolder, Doelpolder, ...
Door een fusie van verscheidene polders werd 'De Nieuwe Polder van het Land van Waas' opgericht. Dit gebeurde bij Koninklijk Besluit op 11 juli in 1973.

Vandaag is de Polder van het Land van Waas een frisse polder die mee is met zijn tijd qua accommodatie, personeel...
Toch vormen de havenuitbreiding en de natuurcompensatiegebieden op de Linkerscheldeoever een grote uitdaging voor onze polder.